Jakim

Jakim & Wing - Attractor Funkowy, spontaniczny chiptune; dużo się dzieje :).

Niby jak? :)

Dla chcących pogłówkować wrzucam mały problem do rozwiązania. Rozważmy klasyczną wersję znanej gry Snake, która rozgrywa się na ustalonej planszy n x m (co najmniej 3 x 3). Do tej gry wprowadzamy nowego gracza, który na początku rozgrywki ustawia pozycję i kierunek początkowy węża (2 x 1), stawia pierwsze jabłko i przy każdym zebranym przez pierwszego gracza jabłka rozmieszcza według uznania kolejne. Pierwszy gracz natomiast ma nieograniczony czas na ruch węża w wybranym kierunku. Gracz pierwszy nie może powtórzyć swojego układu, tj. po pewnym czasie powrócić do swojego poprzedniego ułożenia węża na planszy; sytuacja taka traktowana jest jako zwycięstwo drugiego gracza. Czy któryś z graczy ma strategię wygrywającą? Uzasadnij, przyjmując odpowiednie założenia co do gry. Uwaga: samo napisanie algorytmu wygrywającego nie rozwiązuje problemu. Co więcej: jest to niepotrzebne.

- Dlaczego Mario to komunista? - Bo nosi czerwony strój? - Nie, bo bardziej w lewo to już się nie da.

Ściągnięte, warto :). Polski trip-hop, za aranż i produkcję odpowiedzialny jest Jacek Dojwa, być może niektórym znany jako Falcon z demosceny :).

^ melodycznie przypomina polskie Kreszendo, najsiaste. A teraz, panowie, energetyzujący, dubstepowy funk, mniam: Digital Whomp - Whompadelic Trip II Cały release (za darmo) godny uwagi.

Pop czy nie, Ella umie się bawić głosem: warto to docenić i umieć odcedzić od prawdziwego przeciętniactwa w tym gąszczu utworów, którym przypisana jest ta sama etykieta.

Woohoo!

Litr algebry abstrakcyjnej.

Clock Machine - In the flames Polskie. Vedderowy wokal, ale gościowi to wyjątkowo wychodzi.

Nie jestem obiektywny, mnie kupujesz takimi melodiami, chcę empeczy, flaczki, łejwy i ogiegie - cokolwiek masz. Dalszy part śmierdzi (ale dobrze śmierdzi) Joplinem, pierwszy zapętlałbym długo (może warto rozważyć rozwinięcie tego tematu osobno? Chociaż... jeżeli nie, to walnę cover, a co). PS Może dziwne pytanie, ale jesteś może DDA? Zdementuj w razie czego, tak mi się dziwnie Twój sposób pisania kojarzy z tego schematu zachowaniami D:.

Jakim nie przestaje - tym razem glitch/dance do poskakania przed monitorem. Nospread, pójdzie chyba na jakieś democompo.

No, w sumie mógłbym dać więcej groove'a na pain-inie, piętno Casio na mnie ciąży, wybacz. Prędzej mówiłbym o w pewnym sensie indywidualnej stylistyce aniżeli o gatunku, gdyby ten styl przypadkiem zostałby pociągnięty przez jakichś kontynuatorów, wtedy byłaby inna sytuacja - tym niemniej bardzo miłe słowa, podbudowują mocno, nawet stereocno! Co do dalszej części: z jednej strony jakoś niespecjalnie mam parcie na szkło*, ale miłe są dwie rzeczy: - muzyka dociera gdzieś dalej w czeluście internetów, - muzyka się podoba. Jeżeli ktoś ma dobrą wolę, zawsze może podesłać ludziom ze swojego otoczenia [którzy w jakimś stopniu mogą być odbiorcami, to nie takie łatwe słuchać Jakima - ja do dziś mam z tym problem :) ] i zrobić dobry uczynek :). Dzięki raz jeszcze i - hiehie - do usłyszenia! * - w każdym razie się staram nie mieć :D

Pierdzielisz ostro, fałszywy skromnisiu :).

Świetnie - klimatyczne, jaram się :D. PS Chcę cały soundtrack!

Bardzo cieszy mnie wasza reakcja :). Tymczasem ja korzystam dalej z weny.

Mnie to wsio rawno, na Valhalli nie nabija się postów. Dzienks.

Po przerwie wracam do muzykowania. Więcej jakimowania, w nieco innym wydaniu (i brzmieniach) - trochę elektronicznych, szczypta symfonicznych i garść rockowo-bluesowych zagrywek. Tracklista: 01. The Magic Is Around Us (01:20) 02. Echo From A Distant Land (02:39) 03. Clash At Dusk (02:32) 04. Chase And Run (02:08) 05. Autodestrucion (02:12) 06. Determination (02:37) 07. Wilderness (02:48) 08. Psychosomatic (01:41) 09. Fractal Evolution (03:31) 10. Crystal Rain (03:40) Download: album na bandcampie MP3 320kpbs Cover: Okłada moja, nie wiem, czy taką zostawię czy nie. Jak zazwyczaj - enjoy!

Do tej pory nie wiem, co to jest :). Ale, nie podejmując próby polemiki z kompozycją, artykulacje siadają - za każdym razem są te samego charakteru. Brzmieniowo rozwinięcie jest pozbawione środka, za dużo szumiących wysokich częstotliwości. A kompozycja nie prowadzi do jakiejś konkretnej linii melodycznej, stać Cię na więcej ;).

Miło słyszeć :D. Jakim - Determination Niestabilność emocjonalna jest źródłem wszelakiej twórczości :thumbsup:.

Dzięki, miło słyszeć - chociaż nie wiem, skąd skojarzenie z dżunglą :). Jakim - Autodestruction Destrukcja jest formą tworzenia.

Komentarz pozamerytoryczny: Fervi po raz kolejny nie dyskutuje, by przekazać prawdę, tylko po to, by bronić swojej wartości przekonując innych "ja mam rację", a przede wszystkim siebie. "Dyskusja" aż boli od ilości argumentów ad personam.

Jakim - Inner Child Radosny cziptunek, powrót po przerwie do klasycznych trakerów.

Wystrzałowa fota!