Horror, terror proszę państwa

[Korodzik]

Czy macie jakieś propozycje na wystraszenie gracza w grze horrorowej? Typu 'survival horror', 'Alone in the Dark.' Czekam na uwagi. :P

[Marmot]

A może byś nie używał tylu emotikon? Posty to nie galerie, a emotikony służą do wyrażania emocji...

[Korodzik]

Pardon.:)

[Bartek (Kamrat)]

Zamiast straszyć kupą wroga lepiej wrzucić klimat który ryje psyche. Zagraj w Silent Hill to zrozumiesz o co chodzi. W SH1 klimat szkoły powali największego Pudzianowskiego i największą Wróbel.

 

Zrób nawiązania do religii (nie koniecznie, ale podnosi klimat) i różne 'dziwactwa'. Nawet oklepane dziecko a'la dziewczynka z Ring'u - dobrze wykorzystane i zrobione - podniesie klimat.

[Marmot]

największą Wróbel.

Największa to jest ta koszykarka Dydek (212cm bodajże :P ) xD .

 

Co do straszenia wroga, to jakiś tajemniczy klimat trzeba dać.

[radSun]

Dziwne miejsca np. lasek pod ziemią; inne prawa fizyki.

[2QL4SQL]

KLIMAT!

Gracz musi czuć się bohaterem. Musi czuć jego emocje. Musi być nim!

Kilka patentów:

Ograniczona widoczność - zamiast robić, żeby gracz widział wszystko wokoło, niech widzi tylko długi trójkąt przed sobą - tak jak to jest w rzeczywistości. Bo co z wroga zachodzącego od tyłu, jak bohater powinien go nie widzieć, a gracz go widzi? Możesz zrobić przynajmiej to, że gracz widzi tylko obiekty przed bohaterem, za nim ma ciemność. Coś wymyśl.

Nagłość - bardzo ważne. Takie coś ostatnio się szerzy w Internecie - patrz się przez minutę na obrazek, a powinieneś coś zobaczyć. I zobaczysz - jakiegoś stracha i okropny krzyk. Gdy po raz pierwszy wpadłem w taką płapkę to mało mi serce nie wyskoczyło. Potem chyba jeszcze z 3 razy coś takiego oglądałem. Takie coś w horrorze jest jak najbardziej na miejscu - najlepiej, gdy gracz nie spodziewa się niebezpieczeństwa - idziesz sobie do sklepu, nagle wyskakuje zza Ciebie jakiś coś i zaczyna Cię gonić. Natomiast w momentach, gdzie gracz ma najbardziej napięte nerwy, gdzie jest pewny, że zachwile coś wyskoczy robisz na opak - nic się nie dzieje. Przykład: idziesz po mieście, w którym wiesz, że zaatakowały dziwne stwory. Adrenalina, napięcie, czekasz na atak i... nic. Kapujesz? Musisz robić inaczej, nie tak, jak by to przewidział gracz.

Nieliniowość - co z gry, w której po ponownym zagraniu wszelkie potwory są w tym samym miejscu? Ważne, by za każdą nową rozgrywką była jakaś nowość - gra staje się wtedy nieoczekiwana, a to podstawa.

Fabuła - to chyba najważniejszy element. Musi być wciągająca, dokładna, niezwykła. Niewielu potrafi napisać taką fabułe. Musi zawierać elementy tajemnicy - czegoś, czego gracz nie może sie domyśleć, nie wie, co to jest. Odpuść sobie zombie, szkielety itp. - to już przeżytek. Teraz na topie są kosmici i inne, niezidentyfikowane formy. Fabuła musi mieć coś, co nieźle wpływa na psychikę - podajecie świetny przykład - Silient Hill. Zakończenie fabuły też jest ważne - ile to genialnych filmów zwalono przez słabe zakończenie? Chociażby Osada - świetnie się zaczynało, ale zakończenie do dupy. Albo Znaki - też świetna historia, ale zakończenie... Szkoda słów. Organizm, który jada ludzi (przypominam, że ciało ludzkie składa się z kilkudziesięciu procent z wody), a woda jest dlań trująca.

 

Nieszczególnie znam się na horrorach i nie wiem, co was może przestraszyć, ale mnie praktycznie wszystko.

Ale mi SDP wyszedł. :)

[Dawidsu]

Zagraj w Aliens Attack on Colony Borka. Podgłośnij na maks i zgaś światło. Klimat i zaskoczenie (dźwięk + obraz) to recepta na sukces. :) Tylko, że trzeba to umieć dobrze wykonać. :)

[Jakim]

Ważne też jest udźwiękowienie - kroki potwora, który idzie za tobą, a ty nie wiesz gdzie jest. Druga rzecz: nastrojowa muzyka, najlepiej z wprowadzającymi i klimatycznymi cut-scenkami. Trzecia rzecz: chwile głuchej ciszy, wtedy czujemy się "bezpieczni", a np. gwałtowny wrzask, który wyprowadza z równowagi, daje mocnego "kopa" graczowi. Kolejna rzecz: zdeformowani ludzie, szponiasto-ostrzane monstra i trupy (byle nie zombi - to kicz!). Jeszcze jedna rzecz: ciemność, krótki zasięg widzenia; cienkie promienie światła, które mają utwierdzać nas w przekonaniu, że tu, akurat w tym miejscu jest mrok i nie możemy zobaczyć czyhającego potwora. I jeszcze jedna rzecz (ktoś liczy? :P): klaustrofobiczne pomieszczenia, wąskie korytarze, które dają nam sygnał do mózgu - "stąd nie ma ucieczki!".

 

Ufff, to tylko zalążek "Tajemnicy Horroru" :).

[Quetzacotl]

BAdzmy szczerzy, jesli chcesz zrobic survival horror w GM to juz mzoesz o tym zapomniec, bo nie da sie zrobic przerazajacej gry w 2D, a w 3D kazdy wie jak wypada GM.

A najwazniejszy element horroru to muzyka.

[Marmot]

Ważne też są filmiki itd. bo skąd gracz ma się wczuć w grę, fabułę, akcję, jak nie będzie czegoś co wprowadzi do fabuły gry. Chociaż, dobre rozwiązanie było także w Max Payne, gdzie to sami, grając odkrywamy fabułę gry w 1 levelu, oraz są takie przerywniki komiksowe.

Muszę też się zgodzić z powyższymi postami. Praktycznie 2QL4SQL, Jakim i Quetzacol dali tobie dobre rady, co do tworzenia horroru. Ja sądzę, że w horrorze też ważne jest przemyślenie każdej sytuacji w jakiej może być bohater. Np. wchodzi do jakieś jaskini, ale przed nią jest detektor metali i musi zostawić broń. Wchodzi, nagle jaskinia się burzy. Bohater biegnie do przodu z całych sił. Nagle wpada do pomieszczenia z jakimś potworem na tronie, rozmawiasz z nim i nagle atakuje cię chmara potworów. Skaczą ci na głowę, wszędzie, a ty bez broni. Wpadasz w panikę i uciekasz. Nagle znajdujesz wyjście, ale 300 metrów nad ziemią. Ale patrzysz, kilkanaście metrów niżej jest wodospad. Ale, bohater bardzo wyraźnie widzi dno, co jest złym omenem, bo co z tego, że ucieknie przed potworami z jaskinii, jak dalej nie ucieknie, bo zginie albo połamie się cały? Wtedy wprowadzamy element logiki. Np. gracz może ściągnąć koszulę, i zrobić z niej taki prymitywny spadochron (dlaczego nikt nie robi kobiet w tych rolach w grach xD ? ). Ale, bohater może wybrać drugie wyjście, np. ściąga buty i spycha nimi potwory do wodospadu.

Gra właśnie nie może być liniowa i musi być kilka wyjść z sytuacji. Jedne mogą skończyć się źle, drugie mogą wymagać zręczności od bohatera, a trzecie trochę szczęścia.

Pograj trochę w takie gry jak Silent Hill (żebyś zobaczył, co to znaczy stworzyć wyśmienity klimat), House of the dead (żebyś zobaczył, co to znaczy "potwory są wszędzie"), oraz w Alone in the dark (sporo w tej grze trzeba myśleć, nie tylko ze względu na powalone sterowanie, ale też dlatego, że każda sytuacja wymaga przemyślenia i to często dość szybkiego, bo jak cię nie goni gość z gitarą, to masz pentagram który zabija jak nie masz amuletu chroniącego przed nim).

[Bartek (Kamrat)]

Zaskoczenie? Ani razu w SH nic mi z nienacka nie wyskoczykło a i tak sikałem po nogach ze strachu. Popieram klaustrofobiczne pomieszczenia. Chociaż i tak najważniejsza sprawa to fabuła, scenariusz itp. Jak coś moge podrzucić pare pomysłów do fabuły (mam pare nie wykorzystanych z Nowhere, hehe).

[Quetzacotl]

w SH1 niezle bylo radyjko :] a w 2 genialny piramid head i jego okap na glowie ;o

[Bartek (Kamrat)]

Radyjko i te jego trzaski... można było dostać palipitacji serca. A Piramidogłowy? Jak go pierwszy raz zobaczyłem w apartamentach za kratami, nieźle dostałem w banie. Patrzyłem się na niego z... 5 minut, nawet dłużej. Eh... szkoda że tylko Konami umie takie coś zrobić.

 

PS. W SH najlepsze jest to, że można grać wiele, wiele razy i dalej straszy... Można znać na pamięć wszystkie zakątki itp. I nadal będzie straszyć. Hmm...

[london]

właśnie przeczytalem co nie co o tym SH i bym sobie w niego zagrał. czy by mi ktoś mogł podać jakiegoś linka skad mozna by sćiagnać ta gre?

[Bartek (Kamrat)]

SH1 to jest tylko na psx, więc gdzieś na stronie z rom'ami będzie (np. emumaniak.friko.pl).

[Dawidsu]

Zaskoczenie? Phi. Ani razu w SH nic mi z nienacka nie wyskoczykło a i tak sikałem po nogach ze strachu.

Ja Ci powiem: Phi-phi. Jakby Ci soś wyskoczyło, tobyś dopiero sikał. :)

 

Zresztą graliśmy w kilka osób w SH2 (czyli jedna osoba grała, a myśmy się przypatrywali). Jak z pod samochodu wylazł potwór, ale było. :]

[Bartek (Kamrat)]

Bo jak się gra nie uważnie to są efekt. Znam te stwory, są powolne, ale po kilku ciosach padają i wskakują pod samochody albo biegają jak oszalałe. Poza tym grałem w Resident Evil, tam co chwile coś wyskakiwało. Ale to się tylko podskakuje nic więcej. To nie strach. To po prostu zaskoczenie :wink:

PS. Granie w grupie to nic. Zagraj sobie w ciemnym pokoju, totalnej ciszy i gdzieś o północy - to jest coś!

 

EDIT: w SH1 był moment 'wylatywania czegoś z nienacka'. W jednym z pomieszczeń w szkole, jak się kierujemy do wyjścia, nagle kamera pokazuje szafke jak się gwałtownie otwiera i wylatuje z niej ciało. Jezuuu, jak ja wtedy podskoczyłem :]

[Quetzacotl]

a wiem, to był taki motyw, ze w normalenj szkoly trzaskalo cos w szafce, otwierales i byla pusta. A potem zmieniona szkola, ta sama szafka, otwierasz i cialo :D

[2QL4SQL]

Heh... Nigdy nie grałem w SH1 :) Oglądałem tylko obrazki i czytałem rezencję. No, i wrażenia kolegi, który w to grał. Po tych waszych słowach za Chiny tego nie ściągne - jeszcze zawału dostanę. :D Jak mnie te internetowe "wyskakiwajki" prawie do grobu wpędziły. :D

[london]

a ja po wysłuchaniu tego wszystkiego mam wielka ochotę zagrać w SH.

[Bartek (Kamrat)]

A najbardziej klimatyczna lokacja w SH1 to był szpital (normalny i 'inny'). Te pielęgniarki, zgniłe stoły operacyjne, kraty przeciakące krwią... niezły był motyw z windą. Szkoła też niezła jest. Zagadka z fortepianem wymiata, a duszki mogą spowdować zawał (radyjo szaleje odgłosami, a nic nie widać, eh). Silent Hill to dla mnie jedna z najlepszych serii gier.

[Quetzacotl]

najlepszy byl antykwariat, nigdzie (nowhere) i zmienione wesole miasteczko :D

a najlepsza postac w grze to Dalhia Gilespe, taka stara babunia.

[Korodzik]

A skąd i czy można ściągnąć SH? :)

 

Dobra, wracajmy do tematu. Tytuł tego wątku brzmi "jak wystraszyć gracza" a nie "najfajniejsze miejsca w Silent Hill".

[Marmot]

Chociażby na emumaniaku masz silent hilla.

[Korodzik]

Aj głupek ze mnie. Nie zauważyłem wcześniej.

 

Co do strachu: zróbcie tak, by gracz czuł się bezpieczny.

 

Na przykład: idziemy po metalowej kładce, a pod nami wielki, niebezpieczny stwór nie może nas dosięgnąć i wścieka się. Nagle most zarywa nam się pod nogami...

[Tymon]

Momęty niepewności, żeby gracz się martwił czy coś z za rogu nie wyskoczy i go zje :P

[Ballard]

Gra świateł, i muzyka zależna od sytuacji i ciekawa i oryginalna fabuła. bo gracz nie przestraszy się dwa razy tej samej histori... Pozatym nalepszymi horrorami są horrory psychologiczne - nie żadne żaby mutanty ani zombie chińczyków ubranych w przygniłe mundury, ale wrogowie któży się nie ujawniają, tu i ówdzie ciała, itd. A jak chcecie jakąś fajną fabułę to do empiku i zapoznać się z twórczością kinga :)

 

Swoją drogą czekam na Alana Wake (może słyszeliście zapowiedzi).

[Korodzik]

Straszne jest łazenie po labiryncie, gdy wiemy, że jest w nim straszny potwór który w każdej chwili może się wyłonic zza rogu.

 

Albo łażenie w nocy w ciemnym lesie. Wiemy, że gdzieś jest zdeformowany potwór, ale nie wiemy, czy jest 5 czy 1000 m od nas.

 

Np. gracz idzie spokojnie i nagle widzi czerwoną, straszną głowę, "lecącą" przez las i znikającą między drzewami (unosi się ona parę cm nad ziemią). Od tej pory gracz widzi jakiś cień na wzgórzu, coś przemyka między drzewami...