Ignis

Ej, a jak ta historia jest umiejscowiona w czasie względem poprzednich gier? Bo ja na przykład trochę słabo pamiętam ich fabułę, a przynajmniej Seida, mógłbyś zrobić jakąś przypominajkę na początku.

Kurde no dyzmek, muszę powiedzieć że strzelanie się z tym kolczastym buldożerem było całkiem wymagające. Zrób żeby to było bardziej intuicyjne, bo czasem nie wiadomo gdzie iść albo co konkretnie zrobić. Przy alarmie próbowałem przejść tą rurą u góry ale nie mogłem doskoczyć. W ogóle to jak klikałem na początku gry szukając czy mam od razu jakiś klawisz od walki, czy czegoś to zauważyłem że spacja puszcza od nowa ten dźwięk oddychania seida Nie wiem po co, ale zakładam że coś testowałeś i zapomniałeś usunąć. Kolejna sprawa to ekran rozmowy. Niby może być że zapętla co postacie gadają w razie gdyby ktoś nie przeczytał, ale daj na dole informację, że enter wyłącza ten ekran. A i pozdro kumplu, fajnie zagrać w Twoją gierę po latach.

O, ja tak na zapas i dla zachęty, skoro mnie tak dobrze wspomina.

Dobrze Cię tu widzieć Dyzmek Zarzuć jakimiś szczegółami o postępach projektu od czasu do czasu.

Przyznajesz mi w tym rację, a jednocześnie próbujesz naśmiewać się z ludzi, którzy robią gry "dla dzieci". Naćpany, czy niespełna rozumu?

Więc według Ciebie kto miałby tworzyć gry dla dzieci? Może właśnie dzieci? xD Oglądanie MLP przez ludzi w wieku +12 już kilka lat temu było smrodem na milę morską, a co dopiero dzisiaj.

Nie no, tak na poważnie, to ma swój fajny klimacik. Lubiłem Muminki jak byłem mały. Co do Buki, to nie bałem się jej za bardzo, a raczej było mi jej szkoda. Nikt jej nie lubił :(

Vittu saatana perkele!

No jak dla mnie to lepsza druga opcja. Ale jeszcze lepiej by było gdybyś zostawił te szare skały, a na skraju jaskini zrobił normalną ziemię, tak jak na tym drugim. Mam nadzieję, że wiesz co mam na myśli.

Mam wrażenie że już kiedyś o to pytałem, ale nie jestem pewien. W każdym razie, od dawna mam ochotę zagrać w pewną grę, którą lubiłem w czasach wczesnej młodości. Rzecz dzieje się na dzikim zachodzie. Jest się szeryfem (albo po prostu właścicielem banku), i z perspektywy pierwszej osoby trzeba przyjmować klientów. Przy okazji eliminować bandytów. Chodzi o to, żeby zwracać uwagę co kto ma w ręku. Ci co mają worek z pieniędzmi są okej, a ci z pistoletami są be, i trzeba do nich strzelać. O ile pamiętam, postaci było sporo. Wiem, że był koleś który wchodził i z pieniędzmi, i z rewolwerem. Trzeba było poczekać aż schowa jedno z dwojga, i zależnie od tego co dalej trzymał, zostawić go, albo zabić. Jeszcze jedna rzecz to ekran, gdy się przegrywało: szubienica. Wiecie może co to za gra? Z chęcią bym ją sobie przypomniał, bo jak na mini gierkę była naprawdę fajna.

Vader ma trochę racji. Graficznie to jest bardzo ładne, ale sama koncepcja do poprawy.

Dobra, przyznaję, źle sformułowałem wypowiedź. Kiedyś bardzo lubiłem grać w Felix the Cat na pegazusie koleżanki. :3

Uogólniłem, nie mówię że wszystkie. Ale jak widzę kolejnego klona Mario to mnie szlag trafia. Swoją drogą, to ja nigdy nie umiałem grać w platformówki, stąd też moje słowa xD

Platformówka to gatunek (który swoją drogą i tak jest beznadziejny, chyba że gra odbiega trochę od wyrobionych norm), a Slender to gra (gówniana w dodatku)

Co za idiota xD