"Kot norweski leśny to kot duży, mocnej budowy, zaliczany do kotów półdługowłosych. Jego tylne łapy są dłuższe od przednich co pozwala na dużą zwinność i ułatwia skoki. Kot ten posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy, puszysty podszerstek. Okrywa taka prawie uniemożliwia przemoczenie futra. Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach. Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy natomiast są przysłonięte sierścią. Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem. Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg, kotki około 5-6 kg."
"Kot norweski jest bardzo inteligentnym kotem. Przywiązuje się do właściciela i jego domu. Może żyć z innymi zwierzętami domowymi. Jednak długie lata spędzone na wolności, nauczyły go nieufności wobec obcych. Młody lubi się bawić pod warunkiem, że nikt go do niczego nie zmusza. Podobnie jest z pieszczotami, które nie powinny trwać zbyt długo. Kot ten ma zachowane silne instynkty łowcze, stąd jest świetnym łowcą i często poluje."
"Koty norweskie chętnie towarzyszą ludziom, ale nie są natrętne. Czasem wchodzą na kolana, ale większość hodowców twierdzi, że nie są to koty "nakolankowe". Łatwiej niż maine coony zniosą całodzienne czekanie na właściciela, choć idealny byłby w takiej sytuacji drugi kot dla towarzystwa."
"Oprócz tzw. naturalnych odmian barwnych w których występują też dwie pozostałe rasy, istnieje też kolor bursztynowy i jasnobursztynowy, charakterystyczny tylko dla rasy kotów norweskich leśnych (jako jedynej na świecie)."
Potrafią łowić ryby i złazić z drzew głową w dół. Mój czekoladowo (widoczne tylko pod słońcem ) czarny z małym biaym kołnierzem.