Czołg Krymski

nom, dobra robota, ale pozmieniałbym trochę kolorystykę gry, by nadać jej zacniejszy klimat. Trochę to moim zdaniem wygląda za dziecinnie. Dobrze by było, jakbyś zwiększył kontrast, zmniejszył jasność i nadał trochę czerwieni/pomarańczy (taki jakby zachód słońca czy cóś)

Prace nabierają tempa :D Kończę pracę nad silnikiem i niektórymi grafikami. A, i dodam, że pozmieniałem jednak fabułę : zamiast bezsensownego zabójstwa dojdzie do nagłego wykolejenia pociągu (oczywiście przetrwamy, w końcu jesteśmy starym, garbatym, schorowanym dziadem :x). Potem zacznie się dopiero nasza wędrówka. Dodam, że w trakcie gry nabijemy sobie paru wrogów i to w dość nieoczekiwane sposoby, przykładowo poprzez niechybne wylanie herbaty pewnemu harlejowcu na spodnie w barze (oczywiście nasz nowy wróg poinformuje swoich kompanów o tym bezlitosnym czynie ;))

Sorka za przerwę (obóz ;)) Znaczy się w ów grze nie będzie wcale jakiś demonicznych eksplozji i świstów pocisków, akcja będzie w śladowych ilościach.

a gdzie kiteczka? Rasowi nerdowcy z niedowierzania drapią się po pryszczach.

Po Twoim avatarku tak luźnego zebrania bym się nie spodziewał :tv_horror:

Witam! Co tu dużo gadać, jak w temacie. Chciałbym, by np. gdy obj_kupcia leci w jakąś stronę z jakąś prędkością, to obj_mizeria poruszał się w przeciwną, ale by jego prędkość była np. o 3 mniejsza (by jego odjemnik dało się zmieniać) Thanks from the mountain ;p

Nein, jak już pisałem, zainspirowało mnie niemal w całości Limbo (a szczególnie zakończenie), oraz odwieczna fascynacja śmiercią :mellow:

Racja, ale to przez to, że ta druga część jest taka trochę wymuszona :<, bo w końcu bez odrobiny akcji gra byłaby nudna, a nie wiedziałem jakby tą "akcję" ciekawie skomponować i wyszła taka kiszka :/ PS. zmieniłem z "Masa spoilerów" na "odrobinę spoilerów"

Sax. Gatunek : Przygodowa, platformówka z elementami fizycznych zagadek, shooter (w naprawdę małej części) Programowanie : Ja (w większości ;)) Fabuła : Ich Muzyka : Prawdopodobnie ja Grafika : Ja + CGtextures FABUŁA : Zastanawiacie się, co byście zrobili, gdyby wszystko w waszym życiu zawaliłoby się doszczętnie? Niestety, taką decyzje musi podjąć nasz główny bezimienny bohater. Jest to doświadczony życiem wyłysiały saksofonista, który prócz wielkiego talentu praktycznie nie ma nic. Mieszka w zatęchłym blokowisku (i tak ledwo żyje z tycią emeryturką). Przez całe życie szlifował swój muzyczny talent, lecz nim dostrzegł już, że jest wirtuozem saksofonu zauważył, że nie jest już pełnym życia młodym mężczyzną, a "łysym, zgarbionym staruchem". Tak samo jak jego żona, jego marzenia nagle zmarły, jakby rażone piorunem. Nasz staruszek popada w depresję. Postanawia więc wrócić do swojego rodzinnego miasteczka, w którym przeżył wszystkie najwspanialsze chwile. Tam chodził do szkoły, do pracy, tam miał wszystkich znajomych, przyjaciół i tam poznał swą żonę. Niestety, miasteczko niedługo po jego wyprowadzce zostało wyludnione. Mimo wszystko nie zmienia zdania. Pragnie tam powrócić i w swoim rodzinnym domku spokojnie umrzeć. Odrobinka spoilerów ;> Nasz główny bohater stoi już na peronie czekając na odjazd. Pociąg podjeżdża, drzwi się otwierają, staruszek wsiada i zasiada naprzeciwko pewnego mężczyzny. Gdy konduktor prosi o bilety, ów mężczyzna z niewiadomego powodu po prostu wyciąga sporego obrzyna i wpakowuje mu kulkę w łeb. Nasz przerażony saksofonista patrzy na to z nieokiełznanym zdziwieniem, a zabójca w te pędy gdzieś ucieka. Pociąg staje, wszyscy zauważają zwłoki i oskarżają o zabójstwo głównego bohatera, który zaraz ucieka z pociągu. I tak oto spokojna przejażdżka przemieniła się w pościg. Nasz staruszek jest poszukiwany przez policję O.o. Na drodze swojej ucieczki napotykamy wiele osób (przyjaznych, bądź nie) w tym dwóch innych starszych panów, którzy obdarowują go strzelbą (nie ma się o co bać, nasz dziadziuś nie przemieni się w Rambo). Ogółem mam już gotowe świetne zakończenie, którego jednak nie wyjawię :P. Gra ma jednocześnie śmieszyć, dzięki zabawnym dialogom, oraz wzruszać (fabuła może nie jest wzruszająca, ale przy napisach końcowych szklanki w oczach być powinny ;)) INTERFEJSIK: Strzelanie mimo wszystko będzie trudne, niecelne i czasochłonne, a poza tym otrzymamy zaledwie 13 naboi. Drugim atrybutem będzie saksofon. Licznik życia będzie wskaźnikiem samopoczucia. Będziemy mieć także pasek "weny". Gdy się załaduje do końca, będziemy mogli jednym przyciskiem zacząć grać improwizację na saksofoniku, która powoli będzie nam poprawiać samopoczucie (czyli tym samym leczyć). Pracuję póki co najbardziej nad grafiką, która moim zdaniem jest nawet całkiem fajna i w miarę oryginalna. (za niedługo powrzucam więcej skrinów) Ogółem natchnęło mnie Limbo ;p

Już nie raz życie dało mi solidnego kopa w krocze, więc, dzięki, nie skorzystam. Jak dobrze mieć 13 lat i hojnego tatę ;D

Nein, acz zacny program, przyda się ;D

To znaczy perkusji lepiej nie brać zanadto pod uwagę ;] ogółem zajmuję się TYLKO pianinem i nie najlepiej wychodzi mi reszta ;p w tym "utworze" chciałem po prostu trochę poimprowizować (po prostu wziąłżem trąbkę w keybordzie :<)

Witam! Otóż przed chwilą w niecałe pół godziny stworzyłem ten oto utwór: http://w283.wrzuta.pl/audio/1wb5IyVQcIh/sraczka_nie_taczka Wiem, że jakość taka sobie i wybicia z rytmu są, ale to przez mój beznadziejny mikrofonik, który spartoli wszystko co się da (żeby nie było na mnie ^^). Zamierzam wkrótce wziąć się poważniej za muzykę, a to co wam zaserwowałem to tylko namiastka :P

1. Zaktualizuj GM 2. By dodać biblioteczki po włączeniu GM kliknij w pasku narzędzi ikonkę zielonego plusika i tam ją dodaj

Takie tam z szkolnego Dnia Sportu (Mini-Euro 2012) Każda klasa była jakimś krajem. U nas padło na Holandię. Zajęliśmy ostatnie miejsce, ale w końcu byłem w składzie xD I mega ultra super duper gimbusiarska klasa. Znajdźcie mnie :P

owkors, dodaj jeszcze delikatne chmurki na niebie i będzie gra cud miód i pistancje

Przykro mi, ale gdyby nie waga pliku uznałbym tą że animację za kompletne dno :c. Powinieneś popracować nad naturalnością ruchów postaci i pomniejszyć im kończyny, no ale animacje szkieletowe w GM to nie taka w końcu łatwa rzecz ;)

Piękny obrazek. Warn, blokada i zamknięcie tematu - Uzjel

zależy, oj zależy ;) http://www.youtube.com/watch?v=FLdm1yuoU_Q

nic wybitnego, ale te nołlajfowe wspomnienia ;_;

Ironia, rozumiem? ;p Tak poza tym, to chciałbym wprowadzić w ów grze wiele innowacji. Między innymi: jazz. Tak, jazz. Czemu niby podczas wędrówki w tle nie mógłby towarzyszyć nam jazz? Oczywiście dobrany do sytuacji. np. Oraz chciałbym zadbać o to, by cała rozgrywka trwała naprawdę długo, bo serce mi się kraja, gdy grając w przeróżne Gejmejkerowe cuda po 3 min przesuwają mi się napisy końcowe.

Hejo! Jeszcze nie dawno pracowałem nad O.O.B.E., ale na przestrzeni kilku miesięcy całość tak się zmieniła, że z trójwymiarowego pseudo-horroru przeniosłem się w dwuwymiarowy pseudo-dramat (natchnęło mnie Limbo). Jest to "wzruszająca" opowieść o starym genialnym saksofoniście, któremu nie udało się spełnić swych marzeń. Zamierza więc (niemalże w agonii) powrócić do swej starej mieściny i tam spokojnie umrzeć. Pomagamy mu w wędrówce, która wkrótce nabiera nieoczekiwanej akcji i tempa.